Bara is de naam van een snack die je misschien weleens gegeten hebt als je bij een rotizaak of ander Surinaams of Indiaas restaurant at. De broodjes die wel lijken op een donut zijn een van mijn zwakke plekken: ik kan niet zomaar aan een heerlijke bara voorbij lopen.
Bara of vada, de oorsprong
Oorspronkelijk komen bara uit India, waar ze nog steeds veel gegeten worden. Het is vaak een bijgerecht of wordt gebruikt in combinatie met een heerlijke, dahl-achtige dip. Terplekke heten ze overigens meestal geen bara maar vada. Volgens de overlevering waren de broodjes al voor het begin van onze jaartelling populair – en ik kan ze geen ongelijk geven.
Suriname
Zoals je al in de inleiding las, vind je bara ook vaak bij Surinaamse eetgelegenheden. Ik hoor het je al bijna vragen: hoe komt een gefrituurd broodje in vredesnaam van India in Suriname terecht? Eigenlijk is dat eenvoudig te beantwoorden. Nadat de slavernij was afgeschaft sloot de Nederlandse overheid een overeenkomst met de Engelse overheid, waarna goedkope arbeidskrachten werden overgevaren vanuit India. Deze grote groep nieuwe bewoners van Suriname – de Hindoestanen – bracht ook een eigen identiteit en keuken met zich mee. Hierdoor zijn veel Indiase invloeden in de Surinaamse keuken terecht gekomen.
Na de onafhankelijkheid van Suriname kwamen veel inwoners naar Nederland, om zo hun Nederlandse paspoort te behouden. Zo kreeg ook Nederland een vleug van de rijke smaken van de Hindoestaanse keuken mee.
Surinaamse bara
De Surinaamse variant van bara telt minder varianten dan die uit India. Zo zijn mungbonen eigenlijk altijd een belangrijk deel bestanddeel van het beslag. Een belangrijker ding is nog wel het tayerblad, dat een kenmerkend Surinaams ingrediënt is. Ook wordt er vaak madame Jeanette toegevoegd, de heel pittige maar ontzettend aromatische peper uit de Surinaamse keuken.
Snack of broodje?
Maar wat is een bara nu eigenlijk? Is het een snack of een broodje? Het antwoord is simpel, maar dubbel: het is beiden. Je kunt ze heerlijk los eten, of ze gebruiken in combinatie met een heerlijke dipachtige saus. Maar mijn favoriete toepassing is als een soort broodje. Bara zijn het allerlekkerst als ze vers gefrituurd zijn, met een lekkere kruidige vulling. Er is maar een nadeel aan: het deeg is lastig te hanteren, maar de smaak is de moeite waard!